Hobby's zijn niet van alle tijden. Het waren vroeger bezigheden voor de rijken en het betrof vooral onderwerpen (verzamelingen van exotische voorwerpen of dieren, Wunderkammers, kleding van exotische stoffen) om aan anderen te kunnen tonen hoe goed het met de zaken ging. Er werd enigszins beschimpend gekeken naar hobby's; ze zouden kinderachtig zijn. De algemene opvatting was dat hobby's obsessief waren.
Nu is het hebben van hobby's een verplichting geworden. Zelfs bij sollicitaties kan er naar hobby's worden gevraagd. Ik zeg het: ik heb geen hobby's!
Dat betekent niet dat ik geen interesses heb. Ik heb in veel verschillende onderwerpen interesse en ik houd van praten, eten en bewegen. Om dat nu hobby's te noemen gaat me te ver, er is niet één speciaal iets van deze interesses waar ik met toewijding op gebrand ben. Mensen zeggen nooit "Ik houd van eten en praten", maar ik kan niet zeggen dat ik van koken houd. Ik maak alles zelf, dat is het. Ik ben tekenaar, schrijver, jurist, ik sloop zelf, ik onderhoud alles zelf,
ik ben erg beweeglijk, een spraakwaterval, ik ben goed in dansen, ik
schrijf over de medische (bio)wetenschap/neuroscience en over het recht
in de praktijk.
Ik zeg het met beelden: deze foto's uit mijn dagelijks leven, uit mijn vrije tijd, laten zien dat stilzitten er niet bij is.
