De verhuurder liet me geen keus: nadat ik uit ons huis gezet zou worden, wees de verhuurder een appartement aan waarmee ik akkoord moest gaan. Ik kreeg een kletsverhaal te horen over hoe leuk het zou zijn en heb gezegd 'Laat dat maar achterwege, jullie hebben mij een proces door de neus geboord en de Vergunning bewust tegengehouden. Ik hoef niet te horen hoe leuk het is dat ik zonder juridische onderbouwing uit ons huis word getrapt. Als ik de tijd had gehad, zou ik door zijn gegaan met tegen jullie procederen'.
Ik schrok me aanvankelijk rot. Ik zocht het adres van de voorgestelde woning op in het Kadaster en zag dat het een oude woning uit 1988 was, die boven een winkelcentrum was gebouwd en compleet was verpauperd door achterstallig onderhoud; kapotte balkons, smerige roetaanslag en ingeslagen ramen bij buren. Via bestemmingsplannen uit 2009 kwam ik erachter dat mijn appartement echter niet één van de verkrotte woningen uit 1988 was, maar een appartement uit 2013 dat tegenover het oude blok was gelegen.
Begin juni 2023 moest ik voor een bezichtiging langs bij de vorige bewoners. De woning zag er tijdens de bezichtiging netjes uit, compleet met nieuwe bekleding en laminaat. Ik tekende na inspectie voor overname van de lampen, het laminaat en de luxaflex en stelde voor om een vergoeding te geven, maar dat voorstel werd afgeslagen door de vorige bewoners. Ik mocht alles gratis hebben. Ze zouden alle hanglampen aan mij overdragen.
3 maanden lang hoorde ik niets. In september 2023 kreeg ik pas te horen dat de eindinspectie nog zou worden uitgevoerd. Toen ik in oktober 2023 de woning betrad, wist ik niet wat ik zag; de keuken was compleet besmeurd en het laminaat zat over de lengte en breedte van de hele woning onder de zwarte krassen! De lampen waren uit de muren gerukt, kennelijk met geweld, want er zaten scheuren op de plek waar de lampen hadden gehangen. In de keuken stonden een fornuis en magnetron met daarin ontplofte koeken. Het vet was helemaal over het fornuis gesmeerd. De klep van het fornuis was uit de sponningen gerukt. De magnetron was in de muur geboord, maar hing half aan een haak en was onbruikbaar. Er stond een prullenbak naast waar sigarettenas overheen was gestrooid. Op het laminaat in de keuken was oranje bakvet gegoten. Ik kon de keuken niet gebruiken; het aanrecht was in brand gestoken door de vorige bewoners.
De badkamer trof ik totaal verkalkt en beschimmeld aan. Er stonden een volle prullenbak en een wc-borstel met poep van de vorige bewoners. Ik ben maandenlang bezig geweest met het ontkalken van de badkamer en ben nog steeds bezig met het bestrijden van de schimmel. De overdracht was dus niets waard en ik ben blij dat ik geen vergoeding heb betaald, want ze leken wel met rancune te zijn vertrokken.
Ik heb direct foto's gemaakt van de staat waarin ik de woning aantrof en aan mijn klachtplicht voldaan. Als er gebreken zijn, moeten die binnen één maand na het aangaan van de overeenkomst worden gemeld.
Voldoe je niet aan de klachtplicht, dan ga je stilzwijgend akkoord met een door de vorige bewoners verpauperde woning. Ik verzocht de verhuurder om tevens aan te geven wat tot de inventaris van de verhuurder toebehoorde; in de badkamer en slaapkamer stonden namelijk kasten en een douchecabine die niet op het overdrachtsformulier voorkwamen en waarvoor ik dus niet heb getekend. De verhuurder gaf aan niet te begrijpen waarom deze op de hoogte hoort te zijn van de eigen inventaris. Dit is een smerige streek; stel dat ik een kast of tegels verwijder die wél aan de verhuurder behoren, dan draai ik voor de kosten op.
De verhuurder reageerde niet op mijn brieven en beeldmateriaal. Herhaaldelijk bleef ik de klacht indienen. Ik heb 2 maanden lang de keuken niet kunnen gebruiken, omdat de verhuurder weigerde om de troep van de vorige huurders af te voeren. Na anderhalve maand kreeg ik pas bericht van een inspecteur: "Het is nu al meer dan een maand geleden dat u een klacht hebt ingediend, we komen het niet meer halen". De verhuurder heeft dus bewust nagelaten te reageren op mijn klacht en dacht daarmee weg te komen.
Pas toen ik de verhuurder en de woning een 3,0 gaf als eindcijfer, werd een onderhoudsmonteur gestuurd om een deel van de troep af te voeren. Een kapotte afzuigkap (ik heb geen fornuis, dus ik heb er sowieso niets aan) hangt nog in de keuken. Van wie de overige inventaris is, is nog steeds niet duidelijk gemaakt door de verhuurder.
Ik praat met veel mensen. Toen ik eind september en begin oktober iedere dag 10 kilometer met een koffer heen en weer liep om te verhuizen, kwam ik onderweg mensen tegen die dachten dat ik op vakantie ging. Toen ik vertelde dat ik door de verhuurder uit ons huis werd gezet en in een verpauperde woning werd gedumpt, hoorde ik op van hun ervaringen met de andere grote verhuurder uit onze regio. Zij belandden na een zogenaamde "eindinspectie" door de verhuurder, in een woning waarin al het interieur van de vorige bewoner stond. Ze moesten na meerdere vergeefse klachten zélf de inboedel van een vorige bewoner afvoeren en daar zelfs voor betalen!
Van mijn buurvrouw vernam ik, dat de eindinspecteur ondanks de door hem begrote kosten, nooit in dit huis langs is geweest om het huis schoongemaakt op te leveren. Deze woning heeft meer dan 3 maanden leeggestaan na het vertrek van de vorige bewoners in juni 2023. Dat ik pas in oktober 2023 kon intrekken, was dus een vreemde gang van zaken.
Het kan natuurlijk ook niet dat een woning tijdens de zogenaamde eindinspectie wordt goedgekeurd, als de keuken in de fik blijkt te zijn gezet, de badkamer compleet verkalkt is achtergelaten en er een kapot fornuis, kapotte magnetron en kapotte afzuigkap ingebruikename van de keuken verhinderen.
Ik zou nog 3 maanden lang alle post ontvangen van de vorige huurders. In de eerste maanden zat mijn brievenbus iedere dag vol met juridische brieven, brieven van de gemeente, vorderingen, tientallen bestellingen en brieven en relatiegeschenken van websites voor gokkers. Op advies van een kennis ben ik via mijnoverheid.nl nagegaan of ze nog op dit adres ingeschreven stonden. Dat was gelukkig niet zo, want het zijn kennelijk mensen met financiële problemen en verzamelwoede. De galerij bleek voor mijn komst vol te hebben gestaan met vuilniszakken, dozen en kapotte voorwerpen die ze niet weg wilden doen. Dat verklaart waarom alles onder de donkere vlekken zit, die ik er met geen mogelijkheid uit kan krijgen.
Ik had zelf een mooie, goed onderhouden woning en kwam terecht in de ellende. Een klotewoning waar het tot mei 2024 nog geen 14 graden in huis was. Waar we dag en nacht in de overlast zitten van lui die voor afhaaltenten blijven hangen, om tot 05:00 de boel bij elkaar te schreeuwen. Mijn buren zijn al 3 jaar bezig om alle overlast te melden. Er is nooit gehandhaafd, ook al is het surveillanceteam in het centrum actief in de nachtelijke uren. Het is geen leefbare omgeving. Het is niet alleen van het weekend en het gaat niet om hangjongeren. Het zijn volwassen mannen die niet tegen de drank of drugs kunnen en op slooptocht gaan.
 |
| Dit is hoe de oven erbij stond toen ik de woning betrad: vol met vet en kruimels van een ontplofte koek |
 |
| De magnetron was niet alleen kapot, maar zat ook onder het vet. |
 |
| De vorige bewoners hebben een prullenbak gedumpt en er sigarettenas overheen gestrooid. |
 |
| Een deel van het aanrecht. De vorige huurders hadden het aanrecht in brand gestoken. De helft was weg. Ik moest 2 maanden brood eten omdat ik de keuken niet kon gebruiken. |
 |
| De vorige bewoners hebben de bovenkant van het gasfornuis gesloopt. |
Nadat ik de boel zelf heb opgeknapt
De muren waren donkergroen. Ik heb daar niet voor getekend. De man van de vorige huurster rookte kennelijk de hele dag door met alle ramen dicht, want alles zat onder de as en het stof. Nog steeds moet ik iedere dag stofzuigen en dweilen, want op één of andere vage wijze zit de woning onder de zwarte stof. Zelfs in de badkamer ligt iedere dag een laag zwarte stof.
Zoals het nu is, vind ik het nog steeds niet gezellig, maar ik kan niets meer maken van deze woning waarin ik moet slapen en leven in de kamer waarin ik ook de keuken heb. Mijn bed ligt dus in de woonkamer. Ik heb geen berging en geen ruimte om normaal te kunnen leven. Het lijkt op de foto's alsof het nog redelijk is, maar het is geen manier van leven.
De ruimte is ook nog eens inefficiënt qua indeling.
