Eindelijk geen oordeel

Ik had vandaag een toevallige ontmoeting met iemand die mijn moeder heeft gekend. Ik had haar niet eerder ontmoet, maar ze herkende mijn moeder in mij.

Ze weet hoe het is om zonder familie achter te blijven en niet gelukkig te zijn als nabestaande. En ze heeft niet gelijk haar oordeel klaar. Ik vind niet dat je hetzelfde hoeft door te maken om ergens begrip voor te hebben en níet gelijk een oordeel te vellen; het begint met empathie. De persoon die ik sprak is empathisch en realistisch. 

Als je niet gelukkig bent zonder familie, betekent dat niet dat je depressief, labiel of passief bent. Het is ook onzin om achterblijvers te vertellen dat ze zelf invulling moeten geven aan hun leven. Dat lukt de meeste nabestaanden, maar het betekent niet dat ze ook echt gelukkig zijn. Het is helemaal niet leuk om met de feestdagen alleen te zijn als je vrienden en buren allemaal naar hun familie zijn en je zelf nog graag je naaste zou willen hebben om mee samen te zijn.

Zij hield er net als ik van om familie te hebben. Het is niet gek als je dat het belangrijkst vindt in het leven. Ik vertelde dat ik vanaf het moment dat ik alleen achterbleef, geen moment binnen heb gezeten, me geen moment somber thuis met de boel dicht heb afgezonderd, niet omdat ik mezelf bezig heb weten te houden, maar omdat het niet in mijn karakter zit om te somber te zijn. 

Ik vertelde ook hoe dat beeld, van de "niet thuis in afzondering rouwende nabestaande" er onder mijn oude kennissenkring juist voor zorgde dat ik op afstand werd gehouden, omdat mensen er niet bij konden dat ik nooit triest ben geweest na het verlies.

Ze zei "Je bent net zo vrolijk als je moeder, je bent echt precies hetzelfde". 

Ik denk dat dát de lading wel dekt.

Black Leather

I have not worn this outfit for a long time, as it would be deemed "controversial". In fact, for years (since age 12, when I started to get harassed by many men) I have worn a long coat when heading out, commuting, being in public. 

It makes no difference at all. When wearing a drab, shapeless winter coat, I get followed either way. I still never wear short dresses or anything with cleavage or bare arms.

 

Ik houd van kleur en zwart!

Mensen zeggen dat ze zich meestal kleden om een impressie te maken. Ik denk dat voor mij geldt dat ik de reflectie van de kleuren zelf waarneem, want ik vind het niet belangrijk om indruk op anderen te maken.

Ik voel me niet mezelf en zelfs inspiratieloos in gedekte kleuren, beige, bruin, grijs en ecru. Daarom draag ik alleen maar sprekende kleuren en zwart! Het leukst vind ik om een hele make-over te doen. Ik heb daarvoor ook pruiken in aubergine-paars, rood en royaalblauw (dit hieronder is mijn eigen haar).

Ik wil rood haar!

Ik draag soms pruiken als ik zin heb in een rigoureuze make-over. Het lijkt me geweldig om vuurrood haar te hebben! Ik overweeg serieus om met een foto met de rode pruik naar een kapper te gaan voor een totaal ander kapsel. 

Zonde is het niet! Het is voor mij de vijfde keer dat mijn haar tot mijn knieën komt. Ik ben bijna 1.80 en mijn haar is 1.30 cm. Het groeit 2 centimeter per maand, omdat ik gemaakt ben op een extreem klimaat aan de Aziatische kant van Rusland. Ik heb al vier keer een staart van meer dan een meter gedoneerd, omdat de structuur erg gewild is voor haarwerken. 

Mijn eigen haar

Altijd feest met de 50s-stijl!

Ik draag mijn jaren '50-jurken op dagelijkse basis en krijg vaak de vraag of er ergens een gelegenheid is. Het leven is te kort voor géén feestjurk!

 

Pruik in violet-zwart!